Sensorische informatieverwerking
Dit wordt ook vaak prikkelverwerking genoemd.
Enkele voorbeelden van wat hieronder kan vallen zijn:
- Moeite met concentreren, steeds afgeleid zijn
- Niet stil kunnen zitten, continue altijd overal opklimmen, stuiteren e.d. die soms tot gevaarlijke situaties kunnen leiden.
- Labels in kleding niet kunnen verdragen, hekel aan hebben als hun handen vies worden
- Niet tegen hardere of onverwachte geluiden kunnen
- Continue alles willen aanraken
- Kieskeurige eters en/of dagelijkse strijd met tandenpoetsen
- Veel angstiger voor schommels of andere speeltuinapparaten dan andere kinderen van hun leeftijd
- Altijd passief of moeite met zichzelf op gang brengen, vaak te lijken dagdromen en niets of weinig opmerken
- Slecht evenwicht
- Snel overprikkeld zijn bijvoorbeeld woedeaanvallen in de supermarkt, kinderen slaan als ze in de rij staan.
Enkele voorbeelden van gedrag dat kan worden teruggeleid worden naar zintuigelijke informatieverwerking of ook wel prikkelverwerking. Bij kinderen komt het nogal eens voor dat de informatie niet juist verwerkt wordt, waardoor de reactie erop niet overeenkomt met onze beleving. Kinderen kunnen dus overgevoelig zijn voor geluid, licht, aanrakingen op huid, bewegingen maar ook juist ondergevoelig. Ook de mogelijkheid om te kunnen concentreren is te herleiden en dus te beïnvloeden via zintuigelijke informatieverwerking.
Ik onderzoek hoe de prikkelverwerking bij uw kind verloopt. Ik geef achtergrondinformatie aan ouders om hun kind beter te leren begrijpen en hoe om te gaan met probleemsituaties. Bij het wat oudere kind (vanaf ongeveer 7 jaar) kan ik ook het kind zelf leren beter te begrijpen waarom hij reageert zoals hij dat doet en hoe hij hier zelf invloed op kan uitoefenen.
In sommige gevallen vergt dit meer tijd. Het betreft vaak complexe problematiek die niet altijd snel duidelijk in kaart te brengen is. Bij complexe problematiek is soms meer nodig dan wat binnen de 10 uur vanuit de zorgverzekering bereikt kan worden. Wanneer dit gaandeweg het proces duidelijk wordt zal in samenspraak besloten worden hoe de behandeling het beste gecontinueerd kan worden.
Kinderen met diagnoses als Autisme, ADHD en DCD of na een trauma (NAH ook de lichte hersenschudding!) hebben vaak problemen op dit gebied. Ook dan kan ergotherapeutische behandeling bij helpen.
